Andrzejkowa dyskoteka

– Kubusiu, jak się pisze MIŁOŚĆ?
– Prosiaczku, MIŁOŚĆ się nie pisze, MIŁOŚĆ się czuje.

24 listopada br. Samorząd Uczniowski zorganizował andrzejkową dyskotekę, której motywem przewodnim była przyjaźń Kubusia Puchatka z mieszkańcami Stumilowego Lasu. Młodzież bawiła się doskonale, organizatorzy po raz kolejny udowodnili, że potrafią wywiązać się ze swoich obowiązków – w dodatku w bardzo twórczy sposób. Była więc dobra muzyka, andrzejkowe wróżby i doskonała atmosfera, którą stworzyli wszyscy uczestnicy.

Serdeczne podziękowania należą się opiekunom, paniom: Dorocie Łukaszczyk, Sylwii Rucie, Elżbiecie Górnej, Darii Charłos i Barbarze Palcat-Sroce, które włączyły się w organizację i aktywnie - wraz z prawie dziewięćdziesięcioma uczestnikami - spędziły wieczór andrzejkowy.

Niegdyś wróżby andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były tylko dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki). Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu. W czasach późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach rówieśniczych panien na wydaniu, natomiast współcześnie przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą młodzież obojga płci.

Pochodzenie andrzejkowych wróżb matrymonialnych nie jest do końca znane – niektórzy autorzy wskazują na starożytną Grecję, podkreślając podobieństwo źródłosłowu imienia Andrzej (Andress) i greckich słów aner, andros oznaczających męża, mężczyznę; inni odwołują się do kultu starogermańskiego boga Frejra, dawcy bogactw, bóstwa miłości i płodności.

ŹRÓDŁO: https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzejki–

Jaki dziś dzień? – zapytał Puchatek.
– Dziś – odpowiedział Prosiaczek.

Na to Puchatek:
– To mój ulubiony dzień.

M. Krawczyk